Sloppenwijk Bapatla

Vanaf de weg is het nog een eindje lopen over een smal paadje. Aan het eind ligt een uitgestrekte plaats waar overal afval ligt. De geur vertelt het ons ook. We zijn op de vuilnisbelt. En tussen al het afval staan een paar schamele hutjes, gemaakt van afvalmaterialen. Daar wonen de mensen die we bezoeken.

Ze hebben ons al zien aankomen en roepen elkaar om er ook bij te komen. Degenen die slippers aan hebben zetten deze neer en gaan hierop zitten. Anderen zitten gewoon op de grond tussen al het vuil wat er ligt. Soms hebben ze een stuk zeil ergens gevonden en dan wordt dat gebruikt. Om ons heen lopen de honden en varkens die op zoek zijn naar wat eetbaars.

We praten wat met elkaar tot iedereen er is en dan volgt de bijeenkomst. Eerbiedig bidden ze mee. De Bijbel wordt geopend en op eenvoudige wijze overdenken we een stukje uit Gods Woord. Ze luisteren aandachtig. In ons hart stijgt een gebed op dat dit Woord gezegend mag worden in de harten van deze mensen.

 

“Ik ben het Levende Brood Dat uit den hemel nedergedaald is; zo iemand van dit Brood eet, die zal in der eeuwigheid leven. En het brood dat Ik geven zal, is Mijn vlees, hetwelk Ik geven zal voor het leven der wereld.”  ~Johannes 6:51~

Familie Pulipati